Het jaar van de copycat-clowns

Een clownspak en een Facebookpagina, veel meer heb je niet nodig om een land op stelten te zetten. In Engeland was 2013 het Jaar van de Clown. Het begon op vrijdag 13 september, met de verschijning van een mysterieuze clown in Northampton. Via Facebook (200.000 likes) en de nieuwsmedia trekt hij wereldwijd publiek. Zijn identiteit is inmiddels bekend. Maar wie zijn de clowns die de afgelopen maanden in andere Britse plaatsen aan deuren rammelden en door ramen staarden? Lees verder

Vrijdag de 13e: kind van commercie en christendom, amper een eeuw oud

Deze week valt vrijdag weer op de dertiende van de maand. Voor journalisten is de ongeluksdag aanleiding voor een ritueel rondje rond de kerk, waarin ze herhalen dat de angst voor deze dag een oeroud bijgeloof is van christelijke oorsprong. In werkelijkheid is het fenomeen maar net iets ouder dan een eeuw. In Nederland werd het pas echt bekend door Friday the Thirteenth – een griezelfilm uit 1980. Lees verder

De maagd die Bin Laden versloeg

Als folklorist wil ik na een hele dag tussen de oude volksverhalen wel eens een nieuw verhaal horen. Dus ga ik naar de bioscoop voor Zero Dark Thirty, over de jacht op Bin Laden. Volgens de trailer vertelt die film ‘the story you think you know… This is how it happened.’ Maar wat ik te zien krijg is een verhaal dat twee uur lang stevig leunt op andere, oudere verhalen, meer sage dan kroniek.Totdat het laatste half uur er toch iets nieuws van maakt. Lees verder

Sage en waarheid in protesten tegen Jezusfilms (2009)

U wordt genept, broeders! Sage en waarheid in protesten tegen Jezusfilms. In: Exalto, J. & Lieburg, F., van (red.), Spoken op het kerkhof. Verkenningen van protestantse vertelcultuur. (Jaarboek voor de geschiedenis van het Nederlands protestantisme na 1800 vol. 17), pp. 135-153. Zoetermeer: Meinema.

In kettingbrieven en -mailtjes worden gelovigen al sinds de jaren tachtig opgeroepen om te protesteren tegen godslasterlijke films over het leven van Jezus. Sommige van die films bestonden echt (de bekendste is Scorsese’s Last Temptation of Christ), andere niet. In beide gevallen zijn de protesten te beschouwen als symbolische verhalen waarmee groepen mensen morele grenzen definiĆ«ren. Deelnemers aan deze rituele twisten vervullen vaste rollen: de provocateurs en de gekwetsten, met de nieuwsmedia aan de zijlijn als verslaggever en aanjager.
Lees verder