Sommige broodjeaapverhalen over misdaad circuleren al tientallen jaren, of zelfs langer. Waarom lijken die verhalen immuun voor kritiek? Omdat de mensen die ze doorvertellen zo goedgelovig zijn? Nee: een groot deel van degenen die ze doorvertellen, doen dat omdat ze het nuttige waarschuwingen vinden. Ze geloven er niet heilig in, maar redeneren: je weet maar nooit. Voor de Universiteit van Nederland gaf ik een mini-college over de vruchteloze discussie tussen broodjeaap-bestrijders en je-weet-maar-nooitgelovigen.
Duidelijke uitleg!
Vrolijke groet,