« Proefschrift: Monsterlijke verhalen
Stille Willie en Bleke Jet: een onsterfelijk spookverhaal »

‘Brief aan Marokkaanse moeder’ is racistische hoax, maar who cares?

‘Ik ben de moeder van de jongen die door uw zoon gruwelijk werd vermoord in het benzinestation waar hij ‘s nachts werkte om zijn studies te kunnen betalen en zijn familie te helpen.’ Op Facebook gaat een valse brief rond van een Belgische moeder aan de Marokkaanse moeder van de moordenaar van haar zoon. Deze smartlap circuleert al minstens sinds 2006 en stamt uit Brazilië. Korte geschiedenis van een racistische hoax, die ook al een zwarte Franse minister trof. En: waarom de debunkers altijd verliezen.

De brief was op Nederlandse forums al te vinden in 2010, maar sinds november vorig jaar heeft hij opnieuw succes op Facebook. Dit is het verhaal:

DIT MOET JE LEZEN!

Over de inversie van waarden:
Een brief van een Belgische moeder aan een Marokkaanse moeder, na het zien van het televisiejournaal.
EEN WAAR GEBEURD VERHAAL.

Geachte mevrouw,

Ik zag uw hevig protest voor de tv-camera’s tegen de overplaatsing van uw zoon van de gevangenis in Aarlen naar de gevangenis van Leuven.
Ik heb u horen klagen over de afstand die u nu scheidt van uw zoon en de moeilijkheden die u hebt met de verplaatsing om hem te gaan bezoeken.
Ik zag ook al de berichtgeving in de media door journalisten en verslaggevers over andere moeders in dezelfde situatie, zij worden verdedigd door diverse organisaties voor de verdediging van de mensen-rechten, enzovoort.
Ik ben ook een moeder en ik begrijp uw protesten en uw ontevredenheid. Ik wil me aansluiten bij uw strijd omdat, zoals u zal zien, er ook een grote afstand is die mij scheidt van mijn zoon.
Ik werk, maar verdien weinig en heb dezelfde financiële moeilijkheden om bij hem op bezoek te gaan. Met veel moeite geraak ik bij hem op zondag, want ik werk elke dag van de week, ook op zaterdag en ik heb ook nog andere familiale verplichtingen met mijn andere kinderen.
Mocht u het nog niet hebben begrepen, ik ben de moeder van de jongen die door uw zoon gruwelijk werd vermoord in het benzinestation waar hij ‘s nachts werkte om zijn studies te kunnen betalen en zijn familie te helpen.
Ik ga hem volgende zondag bezoeken. Terwijl u uw zoon in uw armen neemt en een knuffel geeft, zal ik enkele bloemen leggen op zijn bescheiden graf op het stads kerkhof.
Oh, bijna vergeten, u kan gerust zijn, de staat houdt een gedeelte van mijn schamele salaris in om de nieuwe matras voor uw zoon te betalen, omdat hij de vorige twee verbrandde in de gevangenis waar hij zijn straf uitzit voor de gruwelijke moord die hij pleegde.
Tenslotte, nog steeds als een moeder, zou ik iedereen willen vragen om mijn mail te laten circuleren, hoe discreet hij ook is. We kunnen misschien iets bijdragen om de omkering van menselijke waarden te stoppen.

Mensenrechten zouden enkel mogen gelden voor rechtschapen mensen!!!

Brief uit Brazilië

De ‘brief van een Belgische moeder’ is een vertaling van een Braziliaans origineel uit 2006. Daarin dreigt de gedetineerde moordenaar te worden overgeplaatst van Sao Paolo naar het binnenland van Brazilië. Dat is een heel stuk verder dan van Aarlen naar Leuven. In 2009 verscheen in Spanje een versie waarin de gevangene een ETA-terrorist is en de vermoorde zoon een onschuldige voorbijganger die het slachtoffer werd van een autobom. Een jaar later wees een andere Spaanstalige versie een aanhanger van de Peruaanse terreurbeweging Lichtend Pad aan als de moordenaar.

In 2010 dook ook een Nederlandstalige variant op. Soms schemert daar nog een Portugese versie doorheen, als de brief begint met een verwijzing naar Portugees tv-nieuws, om dan verder te gaan met een verhaal dat zich in België afspeelt. De brief is ondertekend met naam en adres van een Belgisch echtpaar. Deze mensen bestaan maar hebben niets met de inhoud te maken.

Namen noemen: de Franse minister van justitie Taubira

De brief is een internationale hit: in 2010 verscheen ook een Franse vertaling op het web, die vorig jaar zelfs werd gebruikt om de Franse minister van justitie Christiane Taubira in diskrediet te brengen – haar zoon zou in de gevangenis zitten wegens moord.

Taubira – zwart, links en een vrouw, door tegenstanders uitgescholden voor aap – was een ideaal doelwit, zegt de Belgische geruchtenonderzoekster Aurore Van De Winkel: de versie met haar naam erin dook op in mei 2013, tijdens de protesten tegen het homohuwelijk, waar zij een voorstander van was. Ook staakten destijds de gevangenisdirecteuren uit verzet tegen haar plan om minimumstraffen af te schaffen en korte celstraffen te vervangen door een proeftijd. De brief suggereert dat Taubira die hervormingen wil doorvoeren om haar zoon te sparen, aldus Van de Winkel.

Allemaal racisten?

Kortom: een eersteklas boosmakertje, die brief, die de laatste maanden ook bij duizenden Nederlandse Facebookgebruikers weer verontwaardiging en medeleven wekt. Zijn dat nou allemaal racisten? Ik denk het niet.

Ja, degenen die nieuwe versies van de brief in omloop brachten en daarin invulden dat de moordenaar Marokkaans was, of de zoon van de zwarte minister Taubira, hebben willens en wetens vreemdelingenhaat aangewakkerd. Maar dat zijn enkelingen. Belangrijker is wat de duizenden bezielt die hem doorgeven. Sommigen zijn fanatiek tegen de islam, anderen vinden vooral dat gevangenissen te veel op hotels lijken en dat er te weinig zorg is voor misdaadslachtoffers en hun nabestaanden.

Waarom de debunkers altijd verliezen

De brief is een racistische hoax, maar dat maakt degenen die hem verspreiden nog niet tot racisten. Misschien schrikken ze zelfs als ze hier lezen dat die twee moeders niet bestaan. Maar daardoor zal de brief niet verdwijnen. De waarde van zo’n verhaal, blijkt uit mijn onderzoek, zit hem voor degenen die het doorgeven niet in de waarheid ervan. Die zien er een treffende illustratie in van het onrecht in de wereld – als dit ene verhaal niet waar is, lijkt het toch erg op gebeurtenissen die wel waar zijn, redeneren ze.

Het deert ze niet dat de zwart-wit tegenstelling tussen de ideale dader (een vreemdeling die een gruwelijke moord pleegt) en het ideale slachtoffer (nette jongen die ‘s nachts werkt om zijn studie te betalen en zijn familie te helpen) weinig realistisch is.

Er zijn ook mensen die wel willen weten of deze brief op waarheid berust en die hem niet zullen doorsturen nadat ze deze pagina hebben gelezen. Dat zijn bijvoorbeeld de 28.000 mensen die het afgelopen jaar de Facebookpagina van Hoaxwijzer hebben geliked. Zij vinden hier de geschiedenis van de brief. For the record.

Maar het liefst zou ik eigenlijk die anderen bereiken.

Meer over de geschiedenis van deze brief bij Hoaxwijzer.

3 thoughts on “‘Brief aan Marokkaanse moeder’ is racistische hoax, maar who cares?

  1. Wie de stelling ‘Mensenrechten zouden enkel mogen gelden voor rechtschapen mensen!!!’ onderschrijft, en dat zijn er blijkbaar veel, die verdient een lesje. Een lesje in wat mensenrechten eigenlijk zijn, en waarom het belangrijk is dat ze voor iedereen gelden.

  2. Ik zou niet durven zeggen dat iedereen die de tekst doorstuurt ook die stelling onderschrijft, evenmin als iedereen die een bericht retweet volledig achter de inhoud ervan staat.

  3. Vandaag kreeg ik dit “zielige” verhaal met de mail binnen. Ik voelde direct aan dat dit weer eens een HOAX betrof. Ik begrijp de ontvangers van dit soort mails niet, dat ze het niet checken. Ik typte de titel in en kwam direct in deze HOAX-site terecht. PRIMA!
    Iedereen zou dus niet klakkeloos alle (zielige) verhalen moeten doorsturen, het internet is al zo vervuild en moet dit soort HOAX-kettingbrieven-gedoe mijden als de pest. Besteed liever alle energie en info aan echt reële wantoestanden, waar onze wereld helaas overvol van is! DANK dat een waarschuwingssite als de uwe bestaat!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *